6.ถนนสายคนเดิน ถนนสายแสงตะวัน

คอลัมน์    How to Win

ฉบับ PDF file  คลิกดาวน์โหลด ได้ที่นี่ 

ถนนคนเดิน ถนนสายแสงตะวัน

            โดย ศ. ดร. อุทิส ศิริวรรณ

ผู้อำนวยการโครงการปริญญาโท-เอก MBA/DBA Program,
W.H. Taft University

www.demingbusinessschool.com

หนังสือพิมพ์เชียงใหม่ธุรกิจ

วันพุธที่  18 เมษายน 2555

 

ผมชอบเดินถนน ตั้งแต่เด็ก จนถึงปัจจุบัน ก็ยังเดิน เพียงแต่ว่า เริ่มเดินช้าลงตามสภาพสังขาร

การเดินทำให้เราได้พบได้เห็นได้สัมผัสได้กลิ่นอายได้บรรยากาศได้พบความจริงที่ “ตัวหนังสือ” ถ่ายทอดไม่ได้

ตั้งแต่ถนนเยาวราช ถนนราชดำเนิน ถนนข้าวสาร ถนนตรอกโรงยาอุทัยธานี

จนถึงถนนท่าแพ ถนนช้างม่อย ถนนช้างคลาน ถนนเมืองละโว้ ลพบุรี ถนนสุโขทัย ถนนกรุงศรีอยุธยา ถนนนครชุม กำแพงเพชร ถนนชายหาดบางแสน พัทยา หัวหิน ภูเก็ต หาดใหญ่

วาสนาคน ชะตาชีวิตไม่แน่ มีเหตุผันแปรให้ได้ไปเดินเล่นถนนในเกาะฮ่องกง มาเก๊า เกาลูน เซี่ยงไฮ้ สิงคโปร์ วอลสตรีต ถนนฟิฟธ์อะเวนิวกลางเมืองนิวยอร์ก ถนนจัตุรัสเซนต์ปีเตอร์เบิร์ก มอสโก

ถนนนครเบอร์ลิน นครซิดนีย์ ถนนคอนนอตเพลส ถนนนักช็อปกลางกรุงเดลี ถนนโฮจิมินห์ ฯลฯ

พอมีเวลานั่งทบทวน สรุปชีวิตที่ผ่าน  ไม่น่าเชื่อ ครั้งหนึ่งได้เดินมาแล้วทั่วทุกทวีปบนพื้นโลก

จากที่ได้เดิน ได้เห็น ได้สัมผัส ผมได้แง่คิดหลายเรื่องจากภาพที่เห็นบนถนนต่างๆ ทั่วโลก

เนื้อเพลง  “ถนนสายแสงตะวัน” สะท้อนคำตอบที่ผมพบเห็นทั่วโลกได้ดีกว่าที่ผมจะเขียนถึง…

บ่อยครั้งที่ฉันเคว้งคว้างเดินไปท่ามกลางผู้คน สั่งให้เท้าสองเท้านั้นก้าวไปอย่างเหนื่อยล้า

มีแต่ความคิดท้อแท้ในใจ กับเกมชีวิตและโชคชะตา  กับปัญหาที่ฉันไม่คิดจะสู้ต่อไป

แต่ฉันบังเอิญมองไปไปเจอภาพชายผู้หนึ่ง ที่วันนี้สองขาของเขาโดนตัดขาดหาย

ชายหนุ่มคนนั้นเขาใช้ขาเทียม ผลักดันชีวิตของเขาให้ก้าวไป และยังคงมีแววประกายในตาคู่นั้น…

กลับทำให้ฉันค้นพบว่าฉันไม่ได้อ้างว้างเดียวดายต่อไป ยังมีผู้คนมากมายที่เขาต้องดิ้นรนยิ่งกว่าฉัน

และความหวังที่พวกเขามี มันเหมือนแสงของตะวัน ที่จะเป็นแรงใจ ให้ฉันยังคงก้าวไป

ทุกๆครั้งที่เสียงหัวใจอ่อนลงทุกที ที่ถนนสายนี้นัดฉันมาบอกความหมาย

ภาพจากถนนสายแสงตะวัน บอกเล่าให้ฉันเห็นโลกที่เป็นไป ช่วยหล่อเลี้ยงชีวิตฉันไว้ ไม่ให้หมดหวัง

บอกให้ฉันได้รู้ว่าฉันยังคงมีหวัง และวันนี้ฉันพร้อมจะลุกขึ้นสู้อีกครั้ง

ผมพบคำตอบของการค้นหาวิถีแห่งชัยชนะที่ยั่งยืน สรุปเป็นหลักคิดได้สั้นๆ ว่า

อย่าเสียเวลา อย่าหมกมุ่น จมอยู่กับถนนสายอิจฉาริษยา มักใหญ่ ใฝ่สูง ดิ้นรน ทะเยอทะยาน

ความอยากได้อยากมี ทำให้เราต้องออกเดิน ทั้งที่ไม่อยาก บางครั้งเรานำหน้า บางคราวเราตามหลัง

ทว่าบนถนนที่ยังต้องต่อสู้ แก่แย่ง ยิ่งเดิน ยิ่งวิ่ง ถนนสายนี้กลับไม่สิ้นสุด รู้สึกท้อ เหนื่อย เมื่อย ล้า

สุดท้ายที่ปลายทาง เหลียวซ้ายแลขวา ไม่เห็นใคร เหลือเพียงเราตัวคนเดียว อ้างว้าง เดียวดาย…

อยากบอกว่าจงฝัน จงหวัง จงก้าวต่อไปข้างหน้า และจงลุกขึ้นมาทำฝันของท่านให้เป็นจริงให้จงได้

ทางเดินชีวิตมีบ้างที่สะดุด ล้มแล้วจงลุกขึ้นสู้ชีวิตต่อไป ท้อได้ แต่ห้ามถอย แพ้ไม่เป็นเป็นใหญ่ยาก

เขียนแปะไว้ข้างฝาตัวโตๆ ว่า “ล้มเพราะก้าวไปข้างหน้าดีกว่ายืนเต๊ะท่าอยู่กับที่” (แพรเยื่อไม้)

Comments

comments