แง่คิดวันที่๒๖มีนาคม๒๕๕๗
บทความ
ชีวิตเหมือนฝัน
เหลือเพียงแค่๓วันทำการก็จะถึงวันเลือกสว.แต่ละจังหวัด
เมื่อวานทางกกต.ปทุมธานีเชิญไปแสดงวิสัยทัศน์ให้ผู้สมัครสว.ทุกท่าน
ขึ้นพูดสดและพูดปากเปล่าโดยไม่มีสคริปต์คนละ๑๕นาที
ปทุมธานีมีผู้สมัคร๑๐ท่านถูกตัดสิทธิ๑ท่านเหลือเพียง๙ท่าน
ผมเป็นผู้สมัครคนที่๑๐จึงถูกเลื่อนขึ้นมาเป็นคนที่๙แต่เบอร์คงเดิมไม่เปลี่ยนคือเบอร์๑๐
มีผู้ขึ้นมาพูดแสดงวิสัยทัศน์เพียง๕ท่านคือเบอร์๓_๔_๕_๗และ๑๐
เล่าไว้เป็นเกร็ดความรู้ว่าใครที่คิดจะสมัครสว.ท่านต้องมีไหวพริบปฏิภาณ
แก้ ปัญหาเฉพาะหน้าให้เก่งเพราะการพูดสดต่อหน้าคนหลายร้อยคน
ถ้าไม่นิ่งจริงจะ ประหม่าตื่นเต้นใจสั่นมือไม้สั่นเหงื่อออกตามมือตัวเย็น
คอแห้งผากไม่มีอะไร จะพูด เวลาหมุนช้ามาก ลืมสิ่งที่คิดจะพูด
ผมรู้สึกขอบคุณ “ประสบการณ์” ที่ได้ศึกษาค้นคว้าและเรียนรู้
จากการเดินทางไปสอนไปบรรยายในประเทศและทั่วโลกมาตลอดชีวิต
สิ่งเหล่านี้ช่วยผมไว้ได้มากจริงๆ
ที่ปทุมธานีผมได้เพื่อนและผู้ใหญ่ที่น่าเคารพนับถือใหม่ๆทั้งกกต. ผู้สมัครสว.ท่านอื่นๆอีกหลายท่าน
ผมว่าทุกคนเหมือนกันหมดเราต้องการค้นหาและอยากรู้จักคบหากับคนใหม่ๆที่มีคุณวุฒิ_คุณภาพ_คุณธรรม
เนื่องจากกกต.ห้ามพูดเรื่องอื่นๆนอกจากแนะนำตัวเองอาทิประวัติการศึกษาการทำ
งานและทำไมเราถึงควรถูกประชาชนทั้งจังหวัดเลือกเราไปทำหน้าที่สว.
ปกติผมไม่คุ้นเคยกับการพูดถึงตัวเองรู้สึกแปลกแยกแตกต่างแต่พอได้ทำสักสอง
สามครั้งก็เริ่มตระหนักยอมรับรับรู้และเข้าใจเพราะคนไม่รู้จักเรามาก่อนเลย เค้าก็อยากรู้จัก
ยิ่งเรียนมากทำงานหนักทุ่มเทเสียสละให้แวดวงต่างๆทั้งชีวิตเค้าก็อยากให้เราเล่าว่าทำไมถึงมาอาสาลงสว.
ผมเลือกพูดในหัวข้อ”ชีวิตเหมือนฝัน” ขอเล่าโดยย่อว่าผมไม่คิดไม่ฝันมาก่อนว่า
วันหนึ่งจะต้องกล้าอาสามาลงสมัคร สว.กล้าที่จะมายืนเบื้องหน้าพ่อแม่พี่น้องชาวปทุมธานี
ให้ช่วยกันตรวจสอบและ สแกนกรรมที่ผมทำมาทั้งชีวิต
ผมเลือกที่จะเล่าถึง”ความล้มเหลว” ชีวิตที่ผ่านมาเรื่องต่างๆ เสียดายเวลา
น้อยคนก็เลยได้รับฟังความล้มเหลวของผมเพียงแค่บางส่วนเช่นความ ล้มเหลวด้านการศึกษา
ชาวบ้านได้ฟังเรื่องที่ผมไม่เคยเล่าทั้งเรื่องที่เคยสอบวิชาชุดครูพ.กศ.ตก
เคยสอบตกบาลีชั้นป.ธ.๘ เคยสอบเอ็นทรานส์เรียนต่อปริญญาโทแล้ว
ไม่ผ่านทั้งที่ม.ศิลปากรม.ธรรมศาสตร์ ม.เชียงใหม่
เคยเรียนป.โทไม่จบทั้ง๒คณะที่ม.ปัญจาบอินเดีย
แล้วก็ได้บอกเล่าอีกด้านของเหรียญเป็นเรื่องราวความสำเร็จ
ด้านการศึกษาแนะนำ ชีวิตเหมือนฝันของผมทั้งเรื่องราวการเป็นคนฝั่งธนบุรี
และคนในตระกูล”ศิริ วรรณ”คนแรกที่ได้ “บวชเรียน”นานเกินกว่าทศวรรษ
จนได้เป็น”สามเณรนาคหลวงรูปที่๓๖แห่งกรุงรัตน โกสินทร์ในรัชกาลปัจจุบัน”
การได้รับบันทึกชื่อในวิกิพีเดียว่าเป็นคนไทยคนแรกที่เรียนจบปริญญาพร้อมกัน๓สาขา
ในปี๒๕๓๓การเป็นศิษย์เก่ามีชื่อเสียงของมหาจุฬาฯ คณะศึกษาศาสตร์มสธ.
และอักษรศาสตร์จุฬาฯคนแรกที่กล้า “เปลี่ยน” สาขาเรียนแบบว่าเป็นไปไม่ได้
ไม่มีทางสำเร็จแต่ก็อดทนต่อสู้ฟันฝ่าอุปสรรค พยายามมากกว่าคนปกติ
จนจบดร.จากสหรัฐอเมริกาสาขาบริหารธุรกิจสามารถเรียนจบโท การเงิน_การประกันภัย
เอกธุรกิจการค้าระหว่างประเทศได้สำเร็จเป็นคนแรกของ ตระกูล
การที่มีโชคมีวาสนาได้รับการกลั่นกรองและพิจารณาผลงานทางวิชาการจาก
สภามหาวิทยาลัยจนได้เป็นศาสตราจารย์ประจำและศาสตราจารย์วิจัยสาขาบริหารธุรกิจ
คนไทยคนแรกของมหาวิทยาลัยที่มีคุณภาพแห่งสหรัฐอเมริกานั่นคือ W.H. Taft University, USA
และได้รับตำแหน่งทรงเกียรติคือผู้อำนวยการศูนย์สารสนเทศวิจัยอาเซียนรวมถึง
ผู้อำนวยการโครงการปริญญาเอกของที่นี่รวมถึงประธานสอบวิจัย
โครงการปริญญาเอกมหาวิทยาลัยต่างๆทั้งในสหรัฐอเมริกายุโรปและเอเชีย
การที่ไม่นึกไม่ฝันไม่คาดคิดมาก่อนว่าอนาคตจะได้รับเชิญสอนและทำงานวิชาการ
วิจัยระดับบัณฑิตศึกษานานาชาติทั้งในสหรัฐอเมริกายุโรปและเอเชีย
เรื่องราวความสำเร็จอ่านเพิ่มเติมได้จากกูเกิล
ผมกราบเรียนพ่อแม่พี่น้องชาวปทุมธานีว่าการใช้”นาย” เพราะศาสตราจารย์เป็น
ตำแหน่งทางวิชาการหลักฐานการเข้าสู่และขึ้นสู่ตำแหน่ง ทางวิชาการ
มีแต่ไม่มีช่องให้กรอก คำนำหน้าดร. ทางกกต.ก็ไม่มีช่องให้เติม
ผมเผชิญปัญหาขัดข้องทางเทคนิคการกรอกคุณสมบัติตั้งแต่เริ่มรับสมัครเพราะได้
นำวุฒิปริญญาเอกและศาสตราจารย์ไปสมัครแต่กกต.แจ้งว่าเอาแค่”ครบ”
ตามเกณฑ์คือป.ธ.๙อย่างเดียวก็พอที่จะผ่านคุณสมบัติ
ผมเลือกที่จะเป็น “นาย” เพื่อแสดงสถานะ “ราษฎร” เต็มขั้นก็เช่นเดียวกับ
ศ.ท่านอื่นๆก็เป็นนายเช่น นายบวรศักดิ์ อุวรรณโณ นายวิษณุเครืองาม
นายวิจิตรศรีสะอ้าน นายจำนงค์ ทองประเสริฐ
ผมได้เรียนรู้ว่าบ้านเราไม่มีพรบ.และกฎหมายให้เกียรติยกย่องคนมีความรู้เป็นทางการ
ถ้าผมฝ่าด่านเลือกตั้งเข้าไปได้สำเร็จจะไปผลักดันสส.
ให้เสนอปรับปรุงเพิ่ม เติมให้คนมีความรู้ได้รับเกียรติและมี “ตัวตน”ทางสังคมชัดเจน
เช่นยศทางตำรวจทหารคุณหญิงคุณนายสมณศักดิ์
ให้ทุกคนที่มีความรู้เช่นนายแพทย์ และ ดร. เป็นต้นสามารถใช้ตำแหน่ง
ทางวิชาการ ความเชี่ยวชาญ และวุฒิการศึกษาเป็นคำนำหน้าชื่อที่”ทางการ”รับรองให้จงได้
บ้านเราไม่ให้เกียรติและรับรองคนดีคนมีความรู้ความสามารถเป็นทางการเห็นแล้ว
เศร้าใจครับผมได้เรียนรู้ว่าสนามการเมืองส่วนใหญ่ระดับคนที่ไม่มีโอกาสเรียน
ในระบบเดี๋ยวนี้ฉลาดกว่าเดิมไม่ใช่ว่าจะกาและเลือกตามสูตรสำเร็จ”เงินไม่มา กาไม่เป็น”
ผมค้นพบความจริงอันน่าทึ่งว่าพ่อแม่พี่น้องที่ไม่มีโอกาสเรียนในระบบการศึกษาชอบ”คนดี”
นึกถึงคำว่าเรียนก็เรียนให้จริงดีก็ดีให้จริงเก่งก็เก่งให้จริง
ผมได้คะแนนสวรรค์จากพ่อแม่พี่น้องที่ไม่เคยรู้จักเคยกาเพราะได้เงิน
แต่ครั้งนี้จะยอมกาให้ผมเพราะอยากได้ตัวแทน “คนดี” มี “คุณภาพ”
ท่านเล่าว่าไม่เคยคิดจะเลือกผมเลยจนมาได้ยินได้ฟังจากปาก
รู้สึกชื่นชอบตรงที่ผมพูดและอาสาจากใจจริง
เคยบวชเรียนก็บอกตรงๆไม่ปิดบังและประทับใจเรื่องราวการต่อสู้ชีวิตของผม
ที่สู้เพื่อได้มาซึ่งคุณวุฒิและพัฒนาตนให้เป็นคนที่มีคุณภาพโดยใช้หลักคุณธรรม นำชีวิต
มีธรรมะแต่ไม่พูดไม่แสดงออกว่ามีธรรมะขอบคุณครับ
ผมบอกว่า๑เสียงของท่านมีความหมาย
ผมไม่มีพรรคการเมืองใดๆสนับสนุนทั้งเพื่อไทยและประชาธิปัตย์
ไม่มีกลุ่มทุนธุรกิจการเมืองส่งลงสมัครไม่มีฐานเสียงคะแนนจัดตั้งแม้แต่เสียงเดียว
ไม่มีความคิดจะซื้อเสียงแม้แต่สลึงเดียวยามหาเสียงก็ไม่เคยมีใครมาขอเงินจากผม
แม้ แต่ท่านเดียวคงเพราะเค้ามองว่าผมเป็นพวก”อาจารย์”
นักวิชาการมีแค่พออยู่พอกินสมฐานะที่มีไม่คิดเดินเข้าสภาสูงทางลัด
เพราะถ้าผมมี”ตัวช่วย” ผมคงไม่กระเสือกกระสนดิ้นรนเหน็ดเหนื่อยสายตัวแทบขาด
ออกหาเสียงสวรรค์ทุกวัน ในแต่ละวันทุกวิธีการที่สติปัญญาน้อยนิดจะคิดได้และคิดออก
พูดสั้นๆผมลูกชาวบ้านชั้นกลางธรรมดาไม่รวยไม่มีมรดกยังดิ้นรนต่อสู้เอาชนะ
อุปสรรคต่างๆร้อยแปดปัญหาในชีวิตด้วยความอดทนอดกลั้นอดออมและอดใจใช้สติ
ปัญญาใช้ความรู้ความสามารถที่เรียนมาและความรู้นอกห้องเรียนที่เผชิญด้วยตนเองในแต่ละวัน
ทั้งในประเทศและต่างแดนพัฒนาตนให้รุ่งเรืองได้ด้วยหลัก คิด_หลักทำ_หลักธรรมะ
ครองตนใช้ชีวิตไม่ประมาทไม่ลุ่มหลงไม่มัวเมาเป็นคนลืมตัววัวลืมตีนในลาภยศ
สุขสรรเสริญสุรานารีพาชีกีฬาบัตรอบายมุขต่างๆ
ผมใช้หลักธรรมสำคัญสอนตนและเหล่าศิษย์เสมอทั้งสื่อสารด้วยคำพูด
และข้อเขียนว่าพวกเราจงกตัญญูรู้คุณสถาบันชาติ_ศาสนา_พระมหากษัตริย์
เกิดเป็นคนไม่ควรลืมถิ่นเคยอยู่อู่เคยนอนหมอนเคยหนุนคุณเคยทำ
ที่หาญกล้าคิดกล้าอาสาเข้ามารับใช้ชาติทางการเมืองเพราะต้องการพัฒนาคนใน
ชาติให้มากด้วยความรู้ความสามารถทั้งคุณวุฒิ_คุณภาพ_คุณธรรม
และยามนี้ผืนแผ่นดินไทยคล้ายแผ่นดินอยุธยาตอนปลายแตกแล้วและกำลังจะแยกเป็น ภาค!
ชั่วชีวิตที่ผ่านไม่อยากเห็นตนเองเกิดในแผ่นดินไทยตายในประเทศใหม่ที่ขื่อว่าไทยเหนือหรือไทยใต้
อุกฺกฏฺเฐสูรมิจฺฉนฺติ ในยามชาติเกิดวิกฤตรุนแรงถึงขั้นอุกฤษฏ์คนในชาติ
ต้องการผู้กล้าหลากหลายอาสา ทำงานรับใช้แก้ไขปัญหาชาติด้วย
หลักธรรมะและนวัตกรรมที่เร็วกว่าดีกว่าและ ถูกกว่า
ช่วยกันเลือกคนมีคุณภาพและคุณธรรมเข้าสภาสูงให้มากๆ คนเก่งอย่างเดียวยังไม่พอเราต้องการคนมีธรรมะในใจด้วย
ผมขอเป็น”คนแรก” ในฐานะนักบริหาร นักการศาสนา นักอักษรศาสตร์
นักวิจัย นักการตลาด นักการต่างประเทศ นักนวัตกรรม นักคิด นักเขียน นักปราชญ์
วันนี้ผมพร้อมทุกด้านแล้วขออาสานำความรู้ความสามารถที่มีทั้ง๑๐ด้าน
ทั้งทฤษฎี_ปฏิบัติ_ประสบการณ์รับใช้ชาติยามอุกฤษฏ์
ยามบ้านเมืองเป็นปกติก็ขอกลับไปเป็นอาจารย์ไปเป็นนักชิมนักเดินทางนักวิจัยต่อไปครับ!
ขอบคุณทุกท่านครับที่ติดตามอ่านและให้กำลังใจผมด้วยดีเสมอมา