คอลัมน์ How to Win
กฎ 99:1
ศ. ดร. อุทิส ศิริวรรณ
หนังสือพิมพ์เชียงใหม่ธุรกิจ
สำหรับตีพิมพ์ในคอลัมน์วันพุธที่ 13 มิถุนายน 2555
กฎ 99:1 ผมตั้งขึ้นเองจากการวิจัยโดยสังเกตความสำเร็จของคนต่างๆ ในสังคมแล้วสรุปเป็นกฎ 99:1 แปลความหมายได้ว่าทุก 100 คน มีเพียงแค่ 1 คน หรือคนเดียวเท่านั้นที่มีโอกาส “สำเร็จ”
สักกี่คนที่จะทำและขายสาหร่ายแล้วรวยแบบ “เถ้าแก่น้อย” สักกี่คนทำขนส่งแล้วจะรวยแบบ “นิ่มซีเส็ง” สักกี่คนเล่นการเมืองแล้วจะดังแบบ “ทักษิณ” สักกี่คนทำสวนแล้วจะมีชื่อเสียงแบบ “สวนส้มธนาธร”
ว่างๆ ลองเอากฎ 99:1 ของผม ไปคิดเล่นๆ แล้วจะพบวิถีแห่งชัยชนะที่ท่านเองก็ไม่อยากเชื่อว่า
อยากชนะ อยากเข้าวิน จำเป็นต้องสร้างลู่วิ่งเลนพิเศษ ระบบที่เราสร้างเอง วิธีคิดเฉพาะตัว ออกแบบให้วิ่งได้คนเดียว แข่งกับตัวเอง โดยไม่ต้องแข่งกับใครให้เหนื่อย ให้ปวดหัว แต่สำเร็จครับ!!!
บางคนก็คิดสูตรแปลกๆ เช่น 50:25:20:5 หมายความว่าคนส่วนใหญ่ของประเทศร้อยละ 50 ไม่เคยคิด ไม่เคยทำ ส่วนร้อยละ 25 มัวแต่ทำงานจนไม่มีเวลาคิด
คนอีกร้อยละ 20 ได้แต่คิดเก่ง พูดเก่ง แต่ทำแล้วไม่ได้เรื่องหรือไม่เคยทำ
มีเพียงแค่ร้อยละ 5 ที่มีโอกาสได้คิด ได้ทำ และได้สำเร็จจริงจังในชีวิต
บ้างก็นำเสนอกฎ 80:20 หมายความว่าผลของความทุ่มเท ผลสำเร็จของโครงการต่างๆ ร้อยละ 20 มีผลต่อความสำเร็จทั้งหมดอีก 80
ถ้าพูดง่ายๆ ก็หมายความว่า เงินในกระเป๋าที่มี 20 บาทแรกสามารถทำให้เกิดเงินรายได้อีก 80 บาท และ80 บาทส่วนใหญ่ที่เกิดขึ้น เกิดจาก 20 บาทแรก
เด็กที่สอบจนเอ็นฯติด ส่วนใหญ่คือเด็กที่ทุ่มเทอ่านหนังสือติวเข้มในช่วงเดือนสุดท้ายก่อนสอบ
นี่คือความจริงตามกฎ 80:20 แต่ชีวิตหลังจากนั้นล่ะ?
ผมพบตัวเลขอันน่าตกใจว่า มีเพียงแค่ร้อยละ 1 เท่านั้นที่มีโอกาสประสบความสำเร็จในชีวิตจริง
หลังเรียนจบ รับปริญญาเรียบร้อยแล้ว มีเพียงคน 1 คนเท่านั้นจากเพื่อนๆ นับ 100 คนที่ยังคงมุ่งมั่น ทุ่มเท คิดนอกกรอบ ทำนอกตำราจนสำเร็จ ส่วนอีก 99 คนล้มเหลว หรือสำเร็จแต่ได้ผลไม่เต็มร้อย
สร้างตัว สร้างฐานะ สร้างระบบ จนสามารถมีเงิน มีรถ มีบ้าน มีงานเป็นหลักแหล่ง มีรายได้มั่นคง
นี่คือนิยามแห่งความสำเร็จตามกฎ 99:1 นี่คือคนที่เป็น 1 ใน 100
เพราะในชีวิตจริง เรื่องราวคนที่สำเร็จปริญญาเกียรตินิยมต่างๆ หลายคนมีบ้าน แต่ไม่มีรถ หลายคนมีรถ แต่ไม่มีเงินซื้อบ้าน แค่จะดาวน์คอนโดฯเล็กๆ สักหนึ่งห้อง ยังต้องคิดแล้วคิดอีก
หลายคนเงินเดือนอยู่แค่หลักหมื่นต้นๆ จะคิดอ่าน ขยับขยายทำการใดๆ ก็คิดไม่ออก ขยับตัวไม่ได้
ที่เป็นเช่นนี้เป็นเพราะค้นหาเส้นทางของตนเองไม่พบ
อยากชนะ อย่าแข่งใคร อย่าเปรียบเทียบกับคนที่ดีกว่า เด่นกว่า ดังกว่า เหนือกว่า ต้องเทียบตัวเรากับคนที่ด้อยกว่า จนกว่า อย่าอิจฉาริษยาใคร อย่าทำให้ใครเจ็บ อย่าทำให้ใครตาย อย่าทำให้ผู้อื่นเดือดร้อน
ต้องแข่งขันกับตัวเรา แข่งกับตัวเอง ชนะใจตนเอง พิสูจน์ตนเอง ทดลองด้วยตนเอง
ผมพบว่าคนที่แข่งกับตัวเอง พิจารณาตัวเอง ตักเตือนตัวเอง แก้ไขตัวเอง ส่วนใหญ่ “ชนะ” ครับ